That’s one small step for man…

Vanochtend zijn wij weer weggereden uit Orlando. We hadden hiervoor drie opties: met de bus, trein of auto (huren). Wij kozen ervoor een auto te huren. Dit was in vergelijking met de anderen goed te betalen en was ook de enige optie wat ons een bezoekje aan het Kennedy Space Center gaf.

Vanaf Orlando was het slechts een uurtje rijden naar het Space Center. Online hadden we al gezien dat je bustour niet mocht missen. Dit hebben wij dus maar als eerst gedaan. De bus rijdt een stuk over het complex heen en komt zo langs de Space System Processing Facility. In dit gebouw worden raketten (of raketonderdelen) geproduceerd. Vervolgens krijg je weer typisch Amerikaanse praat. Dit gebouw heeft de grootste deur, de grootste inhoud en de vlag is enorm. Het was allemaal ook wel groot hoor. Maar uiteraard moet dit een beetje overdreven.

Uiteindelijk kom je aan bij het Apollo/Saturn V center. Hier stapten we uit en kregen we binnen als eerst een film te zien over het Apollo project. Toen de technologie zover was in de jaren ‘50, ontstond er een race tussen de Sovjet Unie (Rusland) en de VS. Welk land zal als eerst naar de ruimte vliegen. Hierin werden de Verenigde Staten verslagen door de Russen (in 1957). Nadat de Amerikanen in 1961 ook succesvol waren in het vliegen naar de ruimte, stelde president Kennedy een nieuw doel. In zijn speech vertelde hij dat de Amerikanen het eerst op de maan zouden landen. Dit zou voor het einde van het decennium moeten gebeuren. Na een mislukte poging. Met Apollo 1 (1967), een rondje langs de maan met Apollo 8 (1968), lukte het uiteindelijk met Apollo 11 (1969) om mensen op de maan te landen. In dit centrum vond je resten van de raket, van het astronauten pak en replica van verschillende objecten. Daarnaast hadden ze nog een informatieve film over de weg naar de maanlanding. Leuk feitje. De controle kamer die je ziet op de foto’s was in 1968 ook het daadwerkelijke controle kamer bij de lancering van Apollo 8. Hier speelden beelden af vanaf het aftelmoment van de lancering. Toen de tijd bij 00:00 was en de raket lanceerde, trilde alles mee alsof je er daadwerkelijk bij was. Dit was wel gaaf gedaan.

Na deze ruimte verkenden we de rest van het gebouw. Het was ook al voorbij lunchtijd, dus besloten we te eten in het cafetaria in het gebouw. Na de lunch keken we nog een tweede film over de maanlanding in 1969. Ook dit was gaaf gedaan. Na de films zijn we nog naar buiten gelopen. Hier stonden tribunes waar vanuit je zicht hebt op de lanceerlocaties van de Apollo en Saturnus V missies. Na 1,5 tot 2 uur rondlopen namen we de bus weer terug naar het hoofdcomplex.

Bij het hoofdcomplex aangekomen moesten we ons haasten. In minder dan 5 minuten zou de laatste IMAX-film van die dag beginnen. Deze wilden wij graag zien. Ik vond de film niet zo bijzonder. Het was een langdradig verhaal over de Webb telescoop die NASA in 2021 de ruimte in schoot. Deze telescoop is zo bijzonder, omdat deze het oudste zwarte gat ooit heeft ontdekt. Dit lieten ze op het IMAX-scherm dan ook zien. Dit alles was mooi om te zien, maar duurde mij te lang. Robin daarentegen keek haar ogen uit. Ze vond het helemaal fantastisch. Na de film liepen we door naar de Mars experience. Hier waren verschillende onderdelen van de Mars missies te vinden. Ik miste hier vooral wat achtergrondinformatie. De verschillende wagens waren wel mooi om te zien.

Onze laatste stop was bij Atlantis. Wat ik vanuit de film begreep is dat ze een ruimteschip wilden die herbruikbaar was en kon terugvliegen. Begin jaren ‘80 werd dit ruimteschip ontwikkeld. In 1985 maakte het schip zijn eerste vlucht. Na de informatieve film, kon je doorlopen en zag je het Atlantis schip in een grote ruimte. Wederom een mooi stukje ruimtevaart historie. Al met al was een bezoekje aan het Kennedy Space Center de moeite waard. De toegangsprijs ($70) was naar mijn idee te hoog. Aan de andere kant hebben we hier uiteindelijk ongeveer 5 uur rondgelopen. Dus is het ook wel weer dag vullend. We reden rond 17.00 weer weg en moesten toen nog door naar Miami; onze laatste bestemming. Met ongeveer 3,5 uur (zonder tussenstops) rijden was dit nog best een stuk.

Een gedachte over “That’s one small step for man…

  1. Toch mooi om dit in het echt te zien, de vluchten naar de ruimte hebben een bijdrage geleverd aan de vele satellieten die we tegenwoordig gebruiken .

    Like

Plaats een reactie