Dia dos in Tulum. Voor vanochtend de wekker gezet en vroeg uit de veren. We hadden een tripje naar Akumal op de planning staan. Dit is een dorpje tussen Tulum en Playa del Carmen in. Het dorp zelf is niet zo bijzonder. Wat het dorp bijzonder maakt is de zee of beter gezegd baai. Hier zometeen meer over!

We begonnen met het fietsen naar de collectivo (weet je nog? Die busjes) standplaats. We moesten nog ontbijten dus zochten we meteen een restaurantje op. Voor Robin eieren met champignons en voor mij een ensalada de frutas (fruitsalade). Beide gerechten waren niet top, maar ook niet slecht. Het was te eten. Vervolgens snel door naar een collectivo. In een blog over de leukste dingen om te doen in Playa del Carmen (onze volgende bestemming) stond dat je zeker een ritje moet hebben gemaakt in een collectivo. Dit is voor de ervaring. Dit is niet onze eerste collectivo en ik kan je verzekeren dat je deze “ervaring” best kan overslaan. Je zit in een busje dat zo vol mogelijk wordt gepropt en rijdt naar je locatie. Met veiligheid nemen ze het niet zo nauw, aangezien mensen ook gewoon in het “gangpad” (lees: ruimte tussen de stoelen) staan. Maar we wisten al dat in Mexico alles kan. Uiteindelijk kost dit ritje van ongeveer 30 minuten slechts 40 pesos (2 euro) per persoon, dus een koopje.

Aangekomen aan de rand van Akumal, viel ons meteen iets op. Wederom zien we hier grote graffiti tekeningen op de muur staan. Deze zijn we de afgelopen dagen, in Bacalar en Tulum, sowieso veel tegengekomen. Het is niet te (naar mijn idee) typische graffiti die we in Nederland tegenkomen. Hiermee doel ik op de mooi versierde letters of simpele woorden. Voor mijn gevoel heb je hier veel meer te maken met kunst. Het is niet dat ik er de tijd voor neem en rustig naar ga kijken, maar het is wel leuk/mooi om te zien! Onderweg naar het strand kwamen we weer de nodige verkopers tegen. Zij hebben fantastische aanbiedingen, daarmee bedoelen ze veel te dure, voor tours. Op internet hadden wij al gelezen dat je dit beter op het strand kunt doen, dus sloegen we hun genereuze aanbiedingen over.

Bij het strand aangekomen stuit je wederom op een toeristisch punt. De laatste jaren wordt het strand steeds populairdere, dus gaan ze natuurlijk een toegangsprijs vragen. Voor 120 pesos (6 euro) p.p., konden we het strand op. Hier spraken we met een official guide (zo leek het tenminste) die de nodige tours aanbiedt. Je kan voor 500 pesos (zo’n 25 euro) al een wandeltour doen. Dit is vervolgens helemaal verzorgd. Wij vonden dit veel te duur. Wij wilden liever een boottour doen. Tussendoor snorkelen en stukken met de boot varen. Wij kwamen hier namelijk om zeeschildpadden te zien. Dit kon ook, maar was dan 800 pesos (40 euro). Dit vonden wij teveel geld. We probeerden dus het nodige van de prijs af te krijgen. Nee kon hij niet doen. Iets later kwam hij terug en vertelde dat hij er 700 van kon maken. Wij wilden het nog wel doen voor 600 pesos. Na wat onderhandelen kon hij hier wel iets mee. Hij nam ons mee naar zijn vriend iets verderop bij een ander bedrijf voor de tours.

De man reageerde enthousiast. We konden inderdaad een boottour doen. Deze zou ongeveer 1 uur duren. We zouden gegarandeerd zeeschildpadden te zien krijgen. Na een paar keer gevraagd te hebben leek het zo duidelijk te zijn. We betaalden en gingen de boot op. Onze spullen namen we mee. Die konden we ook achterlaten bij het hutje, maar dat vonden wij niet zo’n goed plan. Eenmaal op de boot, voer de man ons naar achter. Hier konden we met onze guide mee. We hadden een snorkelset en zwemvest gekregen en waren klaar om te gaan. Zodra wij van de boot waren, voer deze een stukje weg. Wij zwommen achter de guide aan die ons al snel een plek in het zand aanwees waar een rog zat. We zwommen iets verder en zagen onze eerste zeeschildpad. Een joekel van een beest maar prachtig om te zien. We zwommen stukken verder en kwamen zo meer zeedieren tegen. We zagen de nodige vissen voorbij zwemmen. Een rog die laag over het zand gleed. Een zeester die lag te chillen. Ook een paar schildpadden die rustig aan het eten waren. Eentje was trouwens bijna zo groot als ik. Wij gokten dat deze zeker zo groot was als Robin. Ook prachtig om de vormen op de kop en poten van de schildpad te zien. Een erg mooie ervaring!

Na ongeveer 35 minuten waren we weer terug op het strand. Robin en ik waren tussendoor al verontwaardigd, want de guide bracht ons al snel naar het gebied waar veel toeristen (die van de wandeltour) ook in het water lagen. Ook zij kregen de nodige schildpadden te zien. Daarbij heeft de boot ons alleen maar weggebracht en is deze daarna (met onze spullen erop) weer teruggevaren. Wij zijn dus verhaal gaan halen bij de man die ons de tour verkocht heeft. We wilden een deel van ons geld terug, want kregen niet wat beloofd was. De man vonden we niet, maar wel de kapitein aan wie we het geld gegeven hadden. Hij vertelde ons dat de andere man al weg was. Hij wilde ons wel geld teruggeven, maar had het geld niet. Uiteindelijk belde hij de man. De man was in Tulum, maar zou wel terugkomen. 20 minuten en hij zou er zijn. Wij zijn ons dus maar alvast gaan afspoelen en omkleden. Terugkomen was de man er nog steeds niet. Wij hielden de kapitein dus in de gaten. Uiteindelijk hem weer aan de mouw getrokken waar die man bleef. Hij wist dit ook niet. Hij probeerde nogmaals te bellen. Uiteindelijk kregen we de man aan de telefoon. Hij had een onzin verhaal over dat hij geen bedrijf was en alleen informatie gaf. Maar dan wel de verkeerde. Zo leek het alsof wij zo in een aflevering “Oplichters in het buitenland” (scammers abroad) beland zijn…

Een hele hoop gedoe aan de telefoon en het nodige gepraat met de kapitein (een aardige man overigens), maar van het geld zagen we niks meer. De man vertelde maar dat hij terug zou komen, maar die kwam echt niet meer. Conclusie, we voelden ons toch opgelicht. De kapitein vertelde overigens dat de tour normaal 900 pesos kost. Hij was al verbaasd dat die man 600 vroeg. Wij zijn uiteindelijk maar teruggelopen naar de colectivo plaats. Onderweg kochten we nog wat vers gesneden fruit (mango, drakenfruit en ananas). Terug in Tulum een broodje gehaald bij de Subway en daarna de was doen. Dit moet namelijk ook nog gebeuren. In de middag wilden we naar een cenote. Na hierheen gefietst te zijn, was deze nog maar een half uur open en best duur. Mezelf niet goed genoeg geïnformeerd dus. We fietsen terug en besloten maar weer terug te gaan naar het centrum om wat te gaan drinken. Ook een leuke activiteit, want Tulum heeft een gezellige centrum.

In de avond zijn we opzoek gegaan naar een Japans restaurant. Het eerste was een nieuw restaurant, maar konden we niet vinden. De tweede vonden we wel, maar zat vol. Aangezien het al later was en wij (voornamelijk ik) honger hadden, besloten we maar street food te halen. Er was een straat waar we gisteren doorheen fietsten waar de nodige stalletjes stonden. Helaas (als klap op de vuurpijl) begon het te regenen. We wilden dus liever droog zitten en vonden een plekje met een aantal locals. Hier bestelden we nachos met kip, tacos met vis en fajitas met kip. Een goede maaltijd! Morgen reizen we naar Playa del Carmen en start onze laatste week in Mexico. Deze laatste week zullen we wat minder bijzondere dingen doen, maar worden (waarschijnlijk) vooral chill dagen.