De laatste dagen van de vakantie breken alweer aan. Aangezien we een luxe hotel hebben, vinden we dat we hier ook gebruik van moeten maken. We besloten dus een groot deel van de komende 2 dagen lekker rustig aan te doen en vooral te relaxen in het hotel. Dit begint vandaag al erg goed. We hebben lekker uitgeslapen. Ik heb de scooter teruggebracht, ontbijt gehaald en ben weer teruggelopen. Ik zou bijna zeggen dat het maar goed is dat ik de scooter teruggebracht heb. Toen ik terugliep, zag ik namelijk een stel onderuit gaan met de scooter. Gewoon op een rechte weg; ik vind het nog steeds knap. Ik ging dus snel kijken of ik kon helpen. Kreunend kwam de vrouw naar mij toelopen “I’m in so much pain… aaaaawh.” Ik zette haar dus neer en probeerde te achterhalen wat het probleem was. Tot zover alleen een schaafplek te zien (het bloedde niet eens). Ze kon haar been ook nog gewoon bewegen, dus dat leek ook wel goed te zijn. Vervolgens begon ze te bekvechten met haar vriend, die daarop ook weer boos werd. Uiteindelijk had ze een zak ijs tegen haar been en verklaarde ze dat haar vriend niet kan rijden, maar altijd veel te snel rijdt. Zo beland ik van een ongeluk in hun ruzie. Toen bleek dat de vrouw in orde was, ben ik daarna snel doorgelopen. Ik wenste ze succes en zette deed m’n oortjes weer in. Achter mij viel een zak ijs nog kapot. Deze werd gegooid door de vriend van de vrouw die boos was, omdat ze hem (naar mijn idee) voor alles en nog wat uitmaakte.

Teruggekomen in het hotel, hebben Robin en ik gegeten, onze spullen gepakt en zijn we het hotel een beetje gaan verkennen. We moesten nog kijken waar we gingen liggen. Er waren twee zwembaden waar je aan kon liggen of naar een stukje privéstrand. Dit laatste was vooral voor Robin lekker. Zij had zich in het hotel nog ingesmeerd. Wat gebeurt er als je je insmeert en je loopt door het zand (1+1=2)? Al snel besloten we toch maar aan het zwembad te gaan liggen. Wij hadden in de eerste instantie onze eigen handdoek mee. Natuurlijk zou Hard Rock Hotel geen hotel zijn als ze geen handdoeken te leen hebben. Stukje luxe waar wij toch nog even aan moeten wennen. We kregen heerlijk grote badhanddoeken mee en gingen lekker liggen. Terwijl je daar ligt, hoor je constant vliegtuigen overkomen. Het vliegveld ligt namelijk een stuk achter het hotel. Aan de ene kant zou je dit als vervelend kunnen ervaren. Aan de andere kant vonden wij het juist wel gaaf, aangezien de vliegtuigen erg laag overkwamen (zie foto). Op onze laatste dag gingen we ook aan het zwembad liggen. Toen was de vliegroute echter veranderd. Nu kwamen we vliegtuigen op ons af vliegen. Ze vlogen hier trouwens ook erg laag. Hier heb ik nog een filmpje van gemaakt.

• 

• 

Halverwege de middag besloten we onze spullen weer te pakken en kleedden we ons om. We wilden met de bus naar het centrum gaan. Bij de bushalte aangekomen, werden we aangesproken. “Hey, want some weed?” Dit is iets waar ik echt moe van begin te worden. Schijnbaar heb ik het uiterlijk van iemand die veel aan de drugs zit. Ik word werkelijk waar de hele vakantie door (ook in Portugal en Valencia/Barca) al aangesproken of ik wiet/marihuana/cocaïne wil. Misschien zie ik er wel een beetje moe uit, maar niet verslaafd toch!? Een ander ding wat ik (en Robin ook) irritant vind, is de enorme hoeveelheid bedelaars in de grote steden. Op Ibiza viel mij dit trouwens niet echt op. Als je langs de weg wilt bedelen, prima, maar val mij alsjeblieft niet lastig. Sommige mensen zijn zich zo bij je aan het opdringen. Ik had dan ook graag gewild dat er een nee-nee sticker bestond voor zoiets. Die plak je dan ergens, zodat mensen het kunnen zien. No drugs and no charity.

Terug naar de bushalte waar we gebleven waren. De bushaltes in Ibiza vinden wij echt bagger. Er staat namelijk niet duidelijk aangegeven hoe laat de bussen rijden. Google heeft ons al vaker in de steek gelaten en doet dit nu ook weer. Nu kun je de app Ibiza bus downloaden, maar dit is ook drama. Hier word je ook niet wijzer uit. Na even gewacht te hebben, besloten we door te lopen naar de volgende halte. Onderweg kwamen we echter een spelletjes hal tegen. We besloten hier wat spelletjes te spelen. Ik vertel altijd trots als ik win met spelletjes, dus slik ik nu ook de bittere pil. Twee keer op rij verloor ik airhockey van Robin… Toen we weer naar buiten liepen, zagen we de bus (lijn 14) die we nodig hebben aankomen. Wij er dus achteraan rennen naar de bushalte. De bus stopte en wij renden er als gekken naartoe. De chauffeur had ons moeten zien rennen in zijn spiegels, maar besloot toch weg te rijden… Fijn… Aangezien google aangaf dat de bus om het half uur rijdt, besloten we maar te gaan lopen. Helemaal bezweet kwamen we aan in Eivissa (Ibiza-Stad). Per toeval liepen we omhoog naar het kasteel van Ibiza-stad. We besloten hier maar even rond te kijken en hadden vervolgens prachtig uitzicht.

Na een flink stuk lopen in de warme zon, waren we wel toe aan wat rust. We hebben dus wat gedronken bij de macdonalds. Nu denk je vast, de Mac, terwijl er zoveel leuke terrasjes zitten. Ik zag alleen de hele vakantie al reclame van een mcflurry oreo-pindakaas. Deze wilde ik toch graag proberen. Misschien vind je de combinatie niet zo lekker klinken, maar het is wel erg lekker! Ons plan was om nu iets te gaan eten. Er zijn hier namelijk veel goede restaurantjes te vinden. Het jammere is dat of de restaurantjes gesloten waren of voor diner pas later (vanaf 19.00/20.00) open gingen. Wij besloten dus maar de bus te nemen naar San Antoni. Deze bus reed gelukkig wel mooi op tijd. Hier aangekomen, liepen we richting de baai. Wij kwamen hier namelijk voor de zonsondergang. Lopend door de stad, vroegen we ons constant af waar we beland zijn. Wat een saaie, uitgestoven stad zonder leuke restaurantjes/terrasjes. Prima, dan maar de zonsondergang kijken en er weer vandoor. Wij kwamen aan bij café Mambo. Dit schijnt het café te zijn om de zonsondergang te bekijken. Het was hier echter zo druk, dat we nog een stukje doorliepen. We waren namelijk ook nog steeds opzoek naar een plaats om te eten.

• 

• 

Uiteindelijk kwamen we aan bij restaurant Manila. Dit is net de bocht om en je kon nog voor een groot gedeelte genieten van de zonsondergang. Hier bestelde Robin een pasta pesto en ik een (voor mij) klassieker. Vroeger gingen wij namelijk vaak op vakantie naar Spanje. Ik was vroeger niet zo van het uitproberen van (bijzonder) voedsel en koos dus vaak iets veiligs. Dit was dan altijd een escalope. Of zoals de meeste mensen het kennen een schnitzel. Wanneer ik het nu eet, heb ik zoiets van het is niet bijzonder, maar eet wel lekker weg. Het smaakte zoals ik gewend ben. Een beetje citroensap er overheen en het is af. Nog voor het begin van de zonsondergang, waren wij klaar met eten en gingen op een bankje/terras? zitten om de zonsondergang te zien. Was heerlijk om naar te kijken! Toen we terugliepen naar de bushalte, zijn we meer langs het water teruggelopen. Dit gedeelte zag er wel leuker uit. In ieder geval wat restaurantjes en een leuk pleintje. Verder niks bijzonders. Uiteindelijk zijn we met de bus teruggegaan naar Ibiza-stad. Hier hebben we nog even langs alle winkeltjes gelopen voor we weer teruggingen naar het hotel.

De laatste dag hebben we niks bijzonders gedaan. Lekker uitgeslapen en nog even genoten van de faciliteiten van het hotel. Het was namelijk geen probleem om hier gebruik van te blijven maken. Onze tassen werden netjes bewaard en wij konden de rest van de middag lekker aan het zwembad liggen. Uiteindelijk zijn we om 17.15 teruggevlogen naar Dusseldorf en komt er een einde aan deze reis. Dan is het nu weer afwachten waar de volgende reis heengaat. Er zijn ideeën genoeg: Mexico, Indonesië, Thailand…