We hebben de beste periode uitgekozen om naar Zuid-Korea te gaan. Ze zitten momenteel namelijk midden in het regenseizoen. Voor ons kan dit twee dingen betekenen. Of we lopen net de regen mis of veel Koreanen vinden de regen erger dan wij.

Vandaag hadden we hier weer een mooi moment van. We stapten de metro uit en liepen naar het hostel. 1 druppel, weer 1 en steeds meer, Hè gadverdamme, begint het te regenen. Nouja doen we niks aan zei ik nog. Wij zijn Nederlanders, wij zijn wel wat regen gewend. Het duurde zo’n 20 seconden de lichte regenbui. Daarna konden we zonder problemen, slechts een paar druppels, doorlopen. De Koreanen liepen echter allemaal nog met paraplu. Wanneer er 2 druppels uit de lucht vallen, pakken zij al hun paraplu. Tot nu toe heb ik nog steeds geen paraplu dus valt het wel mee. Ben ik toch nog een blog begonnen als echte Nederlander door te vertellen over het weer…

Nu ik het er toch over heb, moet ik zeggen dat ik hier gisteren nog wel van genoten heb. We bleven namelijk een dagje langer in Busan. We vonden het namelijk een heerlijke stad. Ook het weer was een stuk aangenamer. Omdat de stad aan zee ligt, is het niet zo broeierig warm als in het binnenland. De zon schijnt wel, maar geeft een heerlijke warmte. Na ongeveer 3 uurtjes op het strand was ik er wel weer klaar mee. Ik kreeg al die slechte herinneringen van vroeger weer naar boven en besefte mij waarom ik ook als weer een hekel aan het strand had. Hier een paar dingetjes:

1. Ik kan niet 5 minuten in de zon zitten/lopen/liggen zonder meteen te verbranden. Dit betekent dat ik mij zeg maar bijna om de 5 minuten moet insmeren.
2. Als je jezelf dan eindelijk insmeert heb je altijd wel wat zand ergens zitten. Door jezelf in te smeren, verspreid je natuurlijk nog meer…
3. Het is wel erg warm, tijd voor een snelle duik. Denk er wel aan dat je er na 5 minuten weer uitkomt. Je hebt de zonnebrand er namelijk afgespoeld en begint weer te verbranden.
4. Terwijl je terug loopt, hoor voorzichtig ook, schop je zand omhoog. Je bent nat, dus natuurlijk blijft dit plakken.
5. Uiteindelijk besluit ik met mijn natte onderbroek in de zon te gaan liggen. Als ik nu gaat lopen schuurt het anders zo…
6. Goed ingesmeerd lig je dan lekker. Je geniet van het geluid van de zee, de lekkere warmte en het geluid van spelende kinderen. Die trouwens steeds dichterbij komen. Ze rennen langs en schoppen een halve Sahara over je net ingesmeerde lichaam heen.
7. Uiteindelijk heb je wel genoeg van het strand en ga je terug. Je voeten zitten nog onder het zand en die moet je natuurlijk ver van waar je zit afspoelen. Nog even een sprintte door het zand wat de hele dag heeft liggen bakken en je bent klaar.

Al met al een lekker middagje gehad hoor. Maar 3 uur strand vind ik wel weer genoeg. Na een snelle maaltijd gingen we alvast naar Dadaepo Sunset Fountain of Dreams. Deze in 2009 gebouwde fontein schijnt de grootste grondfontein ter wereld te zijn. De show wordt van dinsdag tot en met zondag opgevoerd. Standaard zijn er al zitplaatsen te vinden. Speciaal voor het evenement worden er in een grote kring nog veel meer stoelen geplaatst. Al met al was de hele show niet enorm bijzonder. Wel leuk om te zien als je toevallig in de buurt bent, maar plaatsen helemaal vooraan (waar wij voor gegaan waren) was niet nodig.

Vandaag hebben we niet veel bijzonders gedaan. We vertrokken eind van de ochtend met de sneltrein van Busan naad Seoul. Dit was een rit van ongeveer 2,5 uur. We hoopten nog naar het War Memorial Museum te kunnen in Seoul, maar waren pas rond 16.30 in het hostel. Dit gingen we dus niet meer redden. We besloten toen maar naar Myeongdong street te gaan. Deze toeristische straat is de plaats voor straat voedsel met buitenlandse invloeden. Wat ik op internet lees komt de lokale bevolking hier niet echt; zij gaan eerder naar Gwangjong Market. Ik wilde op deze straat 1 gerecht in het bijzonder proberen. Dit is taiyaki (soort van pannenkoek in de vorm van een vis) met vanille-ijs en een honingraat bovenop. Een lekker toetje!