Weer een dag verder en we hebben Andong verlaten voor Gyeongju. Dit is de culturele hoofdstad van Korea. Dit is een van de redenen dat we hier naartoe gingen. Ik ben echter wel een beetje huiverig voor de activiteiten. De culturele hoofdstad betekent dus dat er veel tempels zijn. En na alle tempels in Thailand en Japan moet ik zeggen het meeste wel gezien te hebben. Echter gaan we niet bevooroordeeld, maar met een frisse blik!

De dag begon al lekker. Ik was net wakker toen onze kamergenoot naar beneden kwam. Ze vroeg mij of wij niet wilden ontbijten. Ik keek op mijn horloge en zag dat het al 10 uur geweest was. Balen… Ik was het ontbijt vergeten. Nouja, niks meer aan te doen. Dan maar een ontbijt uit een convenience store. 2 kleffe broodjes die vooral zoet waren. Na het ontbijt gingen we naar onze eerste bestemming. Een populaire attractie in Gyeongju is Balguksa. Sa betekent tempel, dus dit is de Balguk tempel. Na het betalen van een hoge entree (5000W=3,75) konden we naar binnen. Misschien denk je dat dit meevalt, maar tot nu toe kwamen we vaak niet voor de 3000W uit. We hebben ruim de tijd genomen voor het bezoeken van deze tempel. Echter waren we er met 20 minuten al uit. Zoals ik in de inleiding al aangaf is dit een van de vele tempels. Het bestaat uit een aantal gebouwen in traditionele Aziatische bouwstijl. Vaak bevat het een of meerdere boeddha beelden en staat er een aantal kaarsen. We horen dit ook van andere reizigers (backpackers) terug. Zij vertellen ook: de eerste 3 zijn gaaf, de volgende 3 gaan wel en daarna denk je al van oké, weer een tempel. Niet zo heel bijzonder dus.

Na het bezoek aan de tempel gingen we weer naar de binnenstad. Deze bestaat uit allemaal kleine winkelstraten en is erg leuk om doorheen te lopen. Onderweg kwamen we ook een spelletjes hal tegen. Nog steeds vind ik dit erg leuk, dus daagde ik Stephan uit voor een potje air hockey. Ik merk dan wel dat ik dit vroeger (vooral op vakanties) vaker gespeeld heb. Na 3 winsten (7-5, 2x 7-4) was dit wel duidelijk. Het geeft in ieder geval weer wat plezier onderweg. Vanuit de arcade hal, gingen we opzoek naar iets te eten. We kwamen zo uit bij een tosti tentje. Nick vertelde mij al eens over de Koreaanse tosti, dus tijd om deze eens te proberen. Ik bestelde een pizza tosti. De tosti gaat verder dan alleen brood en kaas. Er zat naast kaas, bacon?, augurken en tomatensaus op. Een soort pizza dus. Wat dat betreft kan Peter (vorige bericht) nog wat leren van deze “simpele” tosti.

We wisten dat in de buurt van ons hostel een markt was. We hoopten hier wat te kunnen eten, maar helaas waren de vlees kramen nog gesloten; de vis sla ik wederom over. ’s avonds zijn we dan maar terug gekomen. Het zag er erg gezellig uit. De rechterzijde was gevuld met kraampjes waar ze allemaal verschillende soorten eten verkochten. Al snel zagen we twee Nederlanders die we eerder die dag in ons hostel ontmoetten zitten. Zij vertelden ons dat je bij de kraampjes een plastic bak met vier vakken kon krijgen. Daarbij gaven ze je 3 bonnen en wat te eten. Dit alles kost 10.000 W (ongeveer 7,50). Aangezien ik een goede eter ben, twijfelde ik eraan of zo’n bakje genoeg zou zijn, dus bestelden we alles maar los.

Ons eerste gerecht was gefrituurde kip, stukjes aardappel en rijstcake in een of andere saus. Dit was al een goed begin van de avondmaaltijd. Na de rijst vonden we een vrouwtje dat spek verkocht. Dit was een blok buikspek die ze vervolgens in kleinere plakjes sneed. Hier voegde ze kool, ui en champignons (😖) aan toe. Het vlees was heerlijk mals en smolt (zoals Stephan terecht benoemde) weg in je mond. De combinatie met de groenten erbij maakte het gerecht helemaal af. Vervolgens zagen we naast dit vrouwtje een kraampje staan met kebab. Eerst wilden we dit halen, maar we bleven toch maar in Aziatische stijl en kochten loempia’s. Als laatste gerecht zagen we een kraampje met steak. Aangezien dit er ook goed uitzag, bestelden we dit ook. Wederom een heerlijk gerecht. Het vlees was precies goed gegaard en heerlijk mals. Dit in combinatie met de groenten die erin lagen was het gerecht compleet. Dit alles kostte ons 20.000W. Dus zo’n 7,50 pp. Naar mijn idee niet duur.

I Als laatst gingen we naar Donggung Palace. Niet zozeer voor het paleis, maar meer voor de sfeer. Dit was een aanraden van de Nederlanders. Ze gaven ook wel mee dat het wel erg toeristisch was. We liepen een stukje door de stad heen en hoorden nog wat muziek. We gingen onze oren achterna en kwamen terecht bij een openlucht concert. Dit was Bonghwandae music square. Een plek waar toeristen en lokale bevolking samen komen om muziek te luisteren. Er werd gespeeld door een Koreaanse band. Ze speelden wel goed, maar een beetje van die zwijmel nummers. Na 5 van die nummers hadden we er wel genoeg van gehoord en liepen we verder. Later hoorden we in het hostel van een Duitser (die uit Sokcho en Andong) dat ze iets later ook nog rock muziek speelden met een vuurshow erbij. Misschien toch iets te vroeg weggegaan 😅…

Toen we iets verder liepen kwamen we nog langs een andere bezienswaardigheid. Dit waren graftombes. Op de heenweg hadden we dit ook al gezien, maar wisten nog niet wat het was. Vanwege alle bulten leek het vooral op een Hobbit dorp uit the Lord of the Rings. We hebben hier kort langs gelopen, maar er was niet veel te zien. Slechts een aantal grasbulten. Na zo’n 30 minuten lopen kwamen we uiteindelijk aan bij het paleis. Het was inderdaad erg toeristisch. Dit zag je aan alle kraampjes die precies hetzelfde eten verkochten voor veel te hoge prijzen; van die blauw flitsende helikopters die kinderen de lucht in schieten; ballonnen met lichtgevend draad waar alle kinderen mee liepen en uiteraard massa’s mensen.

Met een ticket op zak mochten we naar binnen en konden we een route om de vijver heen lopen. Het grootste spektakel bevond zich recht voor ons. Hier dromden hopen toeristen dan ook samen om een waardeloze foto te maken. Als ze namelijk iets verder liepen, had je een veel mooiere plek voor een foto. Verder zag je van dat typische gedrag. Overal maakten mensen selfies, snel een veel te overbelichtte foto of stonden ze simpel gezegd in de weg… Het klopte wat de Nederlanders zeiden. Het is jammer dat het zo toeristisch was, omdat dit wel wat van de sfeer weghaalde. Uiteindelijk hebben we het pad langs de bamboe afgelopen en gingen we terug naar ons hostel.

In het hostel besloten we nog in de relax ruimte te gaan zitten. De hostel eigenaar had verteld dat we alles in die ruimte mochten gebruiken. Ik had al een gitaar gezien en besloot dus te gaan spelen. Na een minuut of 10 spelen kwam er een meisje naar beneden lopen. Toen ik klaar was vroeg ze of ik ook pop nummers kon spelen. Natuurlijk, geen probleem, kun je zingen? Dan speel ik wel mee. Ze kende wel iets. Ze vertelde wel dat ze moeite had met ritme vasthouden. Dit was vast geen probleem zei ik. We probeerden dus wat van de Beatles (let it be), maar dit ging moeizaam. Ze is namelijk Tsjechisch en moet een Engels nummer eerst oefenen. Daarna speelden we Zombie van de Cranberries. Dit kenden we beiden. Al snel merkte ik dat ritme niet haar sterkste punt was. Dit is zeg maar zachtjes uitgedrukt. Ze wisselde zo enorm vaak spontaan in tempo, dat het met spelen niet bij te houden was. Het klonk naar mijn idee dan ook nergens naar. Waarschijnlijk werd deze mening niet gedeeld, want zij ging gewoon door. In de volgende nummers hielp ik haar door soort van mee te zingen. Ik weet dat ik niet kan zingen, maar ze had iets aan steun nodig om in het ritme te blijven 😂. Na een tijdje spelen was het al ruim na middernacht en besloten we te gaan slapen. Prima afsluiter van de dag.