Het laatste bericht eindigde in Hanoi (Noord-Vietnam). We hadden vervolgens twee keuzes. Of met de trein naar Ho Chi Minh City. Dit is een treinreis van ongeveer 34 uur. We konden er ook voor kiezen een vlucht te nemen van 2 uur. De keuze was erg snel gemaakt. We zijn vervolgens met Vietjet Air van Hanoi naar Ho Chi Minh City (HCMC) gevlogen. Na te hebben ingecheckt was het tijd om te gaan eten. Ik wist dat er ene Hard Rock cafe zat in Ho Chi Minh City. Dit konden we uiteraard niet overslaan; daarnaast wilde ik er ook een shirt van hebben. Er waren verschillende shirts beschikbaar. Op de ene stond Hard Rock cafe Ho Chi Minh City en op de andere Saigon. Dit is iets wat je in de hele stad terug ziet komen. Voorheen heette de stad namelijk Saigon. Dit was in de tijd van de vietnamoorlog dan ook de standplaats van de Amerikanen. Toen in 1976 Noord- en Zuid-Vietnam herenigd werden, werd de naam veranderd naar Ho Chi Minh City (naar de gelijknamige persoon). Na het kopen van een nieuw hard rock shirt en lekker te hebben gegeten, was er benenden het cafe een optreden van een coverband. De band speelde covers van Metallica en Led Zeppelin. Met later nog een cover van Guns & Rosés en AC/DC en een paar cocktails, was de avond zeker geslaagd. 

Onze tweede dag in HCMC brachten we door met verschillende activiteiten in de stad. De eerste activiteit was het bezoeken van Ben Tanh market. Dit is een grote markt in het centrum van de stad. De markt heeft veel te bieden. Je kan er eten, drankjes, soeveniers, sieraden en kleding kopen. De soeveniers verschillen niet heel erg van elkaar. Je ziet bijna bij elk kraampje hetzelfde staan. Ik merkte wel dat ik al snel niet erg gewild was bij de verkoopsters. Nick was bijvoorbeeld aan het onderhandelen met een vrouwtje. Ik liet Nick vervolgens heel laag bieden om het onderste uit de kan te halen. Ik verklaarde daarna ook aan de verkoopsters dan hun prijzen veel te hoog waren. Veel werden op een gegeven moment geïrriteerd en wilden dat ik weg ging. Ik vond dit natuurlijk alleen maar super grappig om te zien. Uiteindelijk was het ook mijn beurt. Ik had mijn oog laten vallen op een leuke soevenier. Het vrouwtje was meteen enthousiast en haalde alles uit de kast (letterlijk) om mij iets te verkopen. Ik had uiteindelijk iets gevonden wat ik graag wilde hebben. Net als altijd was de verkoopster in een goede bui. Normaly it’s 900.00 but for you my friend I make it 600.000. Aangezien ik dit veel te veel vond, bood ik 200.000. Nee, nee, dit kon echt niet. Ze zakte uiteindelijk naar 400 en ik steeg naar 300. Ik stond ondertussen in een klein winkeltje met maar een weg naar buiten. In dit smalle pad stond echter de verkoopster. Voor meer dan 300 wilde ik het niet doen en besloot ik dus eerst nog even rond te kijken. Vervolgens hapte ze en wilde ze het voor 300 verkopen. Ik wilde eerst daadwerkelijk nog even rondkijken en eventueel later terugkomen. Natuurlijk krijgt ze dit de hele dag te horen. Ze werd toen ook helemaal boos omdat ik weg wilde en ze wilde niet aan de kant. Ik moest er alleen maar om lachen, wat denk ik ook niet hielp. Ik probeerde haar uit te leggen dat ik daadwerkelijk terug wilde komen. Nooo, I hear that All the time, they don’t come back. I need to sale sir, don’t do this. Ik wilde weer weggaan, Okeoke, 250, now happy? Nee, ik wil gewoon even rondkijken. Weer een hoop gezeur. Uiteindelijk zakte ze zelfs naar 200.000. Dit was zo’n goede prijs, waardoor ik toch maar besloot het te kopen. Flink chagrijnig en geïrriteerd gaf ze mij uiteindelijk het beeld mee. Ik voelde me zelfs nog lichtelijk schuldig, omdat ik het voor 300 had willen kopen. Zij was zelf zo stom om maar omlaag te blijven gaan 😂…

Na een tijdje te hebben rondgelopen op de markt, gingen we verder naar de volgende activiteit. Dit was het postkantoor van HCMC. Ondanks dat het postkantoor niet meer zoveel werd gebruikt als vroeger, kon je er nog steeds een kaart versturen of soevenier kopen. Het zag er wel mooi uit, maar was niet heel bijzonder. We waren er dan ook weer snel weg. Tegenover het postkantoor bevindt zich de cathedraal van Notre-Dam. Misschien klinkt dit je wel bekend. In de koloniale tijd van Vietnam, hebben de Fransen deze cathedraal laten bouwen en vernoemd naar de Notre-Dam in Parijs. Het was dan ook het enige christelijke gebouw wat ik tot nu toe heb gezien in Zuid-oost Azië. Helaas was de kerk vandaag gesloten en konden we dus niet naar binnen… We moesten het dus doen met het aanzicht van buiten en weer doorlopen. De volgende stop was het War Remnants Museum. 

Het museum was erg indrukwekkend om te zien. Wel viel al snel op dat de informatie allemaal is vanuit de kant van Vietnam. Amerika wordt in een ongelofelijk slecht daglicht gezet. Natuurlijk klopt het grootste gedeelte van de informatie ook wel. De Amerikanen hadden niks te zoeken in Vietam en bemoeiden zich in een oorlog die niet van hen was. Wetende dat ze de oorlog moeilijk konden winnen, hebben ze hier op ene vreselijke manier toch een poging toe gedaan. Met enorme gifgas aanvallen en bombardementen werden grote delen van Vietnam vernietigd, beschadigd of voor het leven verminkt (in het geval van sommige mensen). De foto’s die te zien waren vond ik nog het meest indrukwekkend. De foto’s die tentoongesteld werden, met daarnaast de teksten die de situatie in de foto omschreven, kwamen wel aan. Lopend door het museum is het moeilijk voor te stellen dat de beschreven oorlog daadwerkelijk heeft plaatsgevonden. Natuurlijk heb ik op school ook al gehoord over de oorlog en de gruwelen ervan. Wanneer je door het museum loopt is het echter toch anders dan de teksten die je erover leest. Het museum is echt een aanrader om naartoe te gaan. 

Deze slideshow vereist JavaScript.

Na het museum gingen we terug tot de avond viel (rond 18.15). We wilden namelijk rond 18.00 in het Bitexco Financial Tower zijn. Deze wolkenkrabber van 265,5 m is de hoogste van HCMC en derde grooste van Vietnam. Vanuit de toren heb je een prachtig uitzicht over de stad en wij hoopten ook op de zonsondergang. Helaas was het de hele dag al en bewolkte dag en zagen we er dus weinig van. Desalniettemin konden we alsnog genieten van een fantastisch uitzicht over de stad. Jammer genoeg zaten we wel achter glazen, dus was het lastig goede foto’s te maken. Naar mijn idee is alleen de foto van de blogtitel gelukt. In de avond zijn we nog over een kleine markt in de buurt van ons hostel gelopen. Op de markt was een gevarieerd aanbod van eten te vinden. We hebben dus bij verschillende tentjes wat hapjes gehaald. Van de helft weet ik niet eens wat was. Althans, ik wist dat het iets was met kip, rund of varkensvlees. Het smaakte echter allemaal erg goed. 

Deze slideshow vereist JavaScript.