De reis met de slowboat zit erop en ik ben aangekomen in Luang Prabang. Waar de eerste dag met de slowboat erg relaxed was, viel de tweede dag mij tegen. Wij waren erg vroeg (de eerste), zodat we goede plaatsen zouden hebben. Dit werd via sites aangeraden, omdat je achterin de moter de hele tijd hoort. Dit was een goede keuze van ons, want we zaten helemaal vooraan. Het was wel een andere boot dan de dag ervoor. We zaten op een soort oude vliegtuigstoelen en hadden geen tafels meer. Daarbij kwam dat onderweg een aantal mensen van de lokale bevolking opstapten. Hierdoor werd de kleine ruimte die je al had nog kleiner. Daar kwam bij dat we om 09.00 vertrokken en rond 16.15 pas van de boot afkonden. Een lange bootttocht dus… 

Eenmaal aangekomen in ons hostel hadden we de spullen weggelegd, gedoucht en zijn we gaan eten. We vonden een restaurant dat er best goed uit zag. Hiermee is dan ook meteen alles gezegd. Ik had een steak met friet genomen om weer eens wat anders te eten dan rijst of noodles. Achteraf had ik hier spijt van. De steak was doorbakken en dus erg taai. De groenten die erbij geserveerd werden waren al koud en net gaar. Daarnaast was zelfs de friet niet goed gebakken. De friet was slap en niet helemaal gaar. Om het nog mooier te maken was het ook nog eens duur. We betaalden dik het dubbele dan we normaal betalen. Was niet zo’n goed begin van de avond. Terug in het hostel hebben we ons meer vermaakt. We zijn potjes gaan kaarten, toen de eigenaar van het hostel erbij kwam zitten. De eigenaar is een jong iemand die samen met zijn vriend dit hostel is gestart. We hebben hem het kaartspel (splitten) uitgelegd en hij heeft met ons meegedaan. Daarna hebben we nog een Japans drankspel gespeeld en een ouderwets potje bussen :). De eigenaar had de grootste schrik met al die nieuwe spellen. Als afsluiting deed ik nog twee leuke goocheltrucjes voor de eigenaar, waardoor zijn avond niet meer kapot kon; “It’s amazing!”. 

Vandaag wilden we scooters huren en de stad verkennen. Helaas ging dit feest niet door, omdat we onze paspoorten moesten achterlaten. Dit gingen we natuurlijk niet doen, dus mochten ze de scooters weer meenemen. We zijn vervolgens te voet maar verder gegaan. Als eerst zijn we naar mount Phu Si. Nouja, mount, ze kunnen er beter heuvel van maken. Desondanks gaf het een mooi uitzicht van de stad en de omgeving van Luang Prabang. Weer beneden aangekomen, wilden we naar de Kuang Si watervallen. Deze watervallen liggen 30 km buiten de stad, dus moesten we vervoer hebben. Hier ontbrak het gelukkig niet aan. Overal stonden tuktuk chauffeurs met kaarten van de watervallen. Op straat hoorden ook maar twee dingen: Private en Waterfall. Private staat voor de privé tuktuk. De chauffeur brengt je dan, wacht 3 uur ter plekke en brengt je daarna terug. Waterfall sloeg uiteraard op de waterval waar ze ons naartoe brengen. Overal waar we liepen riepen tuktuk chauffeurs dit naar ons. Toen we er een aanspraken, vroeg hij de idiote prijs van 200.000 kip (€20). Dit is veel te duur. We probeerden voor 100.000 mee te komen, maar dit wilden ze niet. Lager dan 150 kon echt niet; oké geen probleem, dan zoeken wel verder. Op een gegeven moment stopte een minivan, nadat hij ons zag weglopen bij een tuktuk. Hij vroeg of we naar de watervallen gingen en bood ons dezelfde rit voor 100.000 aan. Dit accepteerden we en we zaten in een koele minivan. De chauffeur moest nog erg lachen om de belachelijke prijzen die de tuktuk chauffeurs vroegen. 

Deze slideshow vereist JavaScript.

Door de minivan werden we afgezet bij de watervallen. Hier konden we drie uur onze gang gaan. We moesten daarna wel echt weer terug zijn. Het park (Kuang Si) was prachtig om te zien. Watervallen werden steeds groter en de omgeving was geweldig. Als we wilden konden we ook zwemmen bij de watervallen. Helaas hadden we geen handdoek mee en had ik geen zin met natte kleding rond te lopen. Na een stukje lopen en wat te hebben gegeten, kwamen we aan bij de grootste waterval van het park. Deze was werkelijk waar prachtig om te zien. Er stroomde erg veel water naar beneden. Dit komt natuurlijk omdat het nu het regenseizoen is; de waterval is hierdoor een stuk krachtiger. Na een tijdje gekeken te hebben, zijn we een pad omhoog gelopen naast de waterval. Dit pad leidde naar de top, zodat je de waterval van boven kon zien. Het was een steile klim met een onregelmatig pad. Uiteindelijk boven aangekomen, was het zeker de moeite waard. Het uitzicht was geweldig en er heerst een heerlijke rust. Na even boven rondgelopen te hebben, hebben we (onbewust) de moeilijkere route naar beneden genomen. Deze route was wel erg gaaf, want je liep op een gegeven moment direct naast de waterval naar benenden via een trap. Het nadeel was wel dat het water over veel treden heen ging, waardoor je schoenen snel nat werden… 

Uiteindelijk weer terug naar het hostel. Hier hebben we even uitgerust om vervolgens wat te gaan eten. We zijn gaan eten bij Riverside BBQ. Dit is een soort wokmasters die direct aan het water ligt. Je loopt eerst met je bord langs een lange tafel. Op de tafel liggen groenten, paddestoelen, vlees, vis en kip. Je legt hier het een en ander van op je bord en neemt deze mee naar je tafel.  Op je tafel staat een BBQ, met daarbovenop een soort schaal met bol in het midden. Op de bol gril je je vlees/vis/kip/groeten en in het water van de schaal kun je het koken. Je kon bij de tafel ook verschillende marinade’s maken of zout meenemen. Hiermee kon je bij je tafel het vlees op smaak brengen. Dit alles wat onbeperkt en kostte slechts 60.000 kip (ongeveer 6 euro). Heerlijk eten met een geweldige zitplaats.