See you later alligator!

Het was vanochtend voor vakantie begrippen een vroege ochtend. Om 06.30 ging de wekker, zodat wij op tijd klaar zouden staan. Om 07.45 worden wij opgehaald voor een tour naar de Everglades. Dit is echter niet bij ons eigen hotel; hier komt de bus namelijk niet. Het dichtstbijzijnde hotel is eentje 15 minuten van ons hotel vandaan. Nu kan het zijn dat de bus later is, maar dat weten niet. Wij zorgen dus heel braaf dat wij er iets over 07.30 waren, zodat wij niks zouden missen. Nadat ik een WiFi verbinding had gevonden, zag ik een appje waarin stond dat wij om 08.15 opgehaald zouden worden. Rond die tijd was de bus er en konden we gaan.

Onze reisleider was Dominik. Hij was jong en zat al lekker vol energie zo vroeg. Terwijl wij uit Miami wegreden, vertelde hij over het ontstaan van de stad en de Everglades. Hier vertelde hij over het verschil tussen een alligator en krokodil (iets met de snuit en tanden). Ook vertelde hij over de 47 soorten slangen in Florida (dit vond Robin erg interessant, haha). Hij lichtte toe dat een deel giftig is. Zou je gebeten worden, dan moet je binnen 1 uur een tegengif hebben. Anders kun je eraan overlijden. Daarna ging hij nog door over gevaarlijke spinnen. Wanneer deze spinnen je zouden bijten zou dit 12 uur lang pijn geven. Sommige beten voel je niet en merk je pas na 1 uur. Uiteraard hoefden wij ons geen zorgen te maken. Bij het uitstappen zei Robin alleen dat ze hier nu niet wilde zijn. Natuurlijk overkomt ons hier niks. Ze gaan echt geen tours doen in een gevaarlijk gebied. Toch…?

De tour begon op een airboat. Dit is een boot met twee grote ventilatoren die onwijs veel lawaai maken. Tijdens de rit benoemde onze tour guide meerdere keren dat hij ons geen alligators kan beloven. Hij zou wel zijn best doen. Dat lukte goed. We waren nog geen 3 minuten op het water of er dreef een gator (zoals ze dat hier zeggen). Hij lokte de alligator naar de boot en draaide de boot meerdere keren, zodat iedereen een goed zicht heeft op de alligator. Na het zien van de alligator kwamen we op een open stuk water. Na een “Here we go!” gingen de ventilatoren vol aan en schoot de boot naar voren. Op internet las ik dat deze boot rond de 80 km/u vaart. De boot scheurde over het water van links naar rechts en weer terug. Weet je nog dat lawaai dat die ventilatoren maken? Bij volle snelheid is dit nog erger. Ik moest mijn linkeroor zelfs dichtdrukken, omdat het lawaai gewoon pijn deed. Klik hier voor een filmpje van de tour.

De hele tour duurde 45-60 minuten. De guide vertelde over verschillende dieren en planten die je in het gebied tegenkomt. Daarnaast maakte hij nog twee flink snelheid en zat het er weer op. Het gebied zelf was niet zo spannend. Veel leek hetzelfde. De tour was opzicht wel leuk; vooral als de boot snelheid maakte. Na de tour moesten we nog wachten op de alligator show. Na in Thailand van die dierenshows te hebben gezien, wilde ik hier niet meer voor betalen. Blijkbaar zat dit er al bij de prijs in. Je krijgt vervolgens weer een mooi verhaal dat deze alligators van de dood gered zijn. Het komt namelijk wel eens voor dat een alligator in bewoond gebied in tuinen van mensen komt. Hier vindt hij een lekker hapje (de chihuahua de rondwandelt). Na de hond te hebben opgepeuzeld kunnen er drie dingen gebeuren. De alligator wordt gedood en zijn vlees en huid worden verkocht. Of de alligator wordt uitgezet. Het nadeel hiervan is dat de alligator altijd zijn weg terugvindt, want hij weet waar eten is. Iets met instinct. Of hij komt terecht in een “opvangcentrum”. Toen ik ook deze show zag heb ik zo mijn twijfels of de alligator hier beter af is…

De middag hebben we niet veel gedaan. Het was erg warm (broeierig) en we waren toch wel wat vermoeid. Aan het eind van de middag hoopten we dat dit iets minder zou zijn. Helaas… We hebben de bus genomen naar Miami Beach. Nee, dit is niet de naam van het strand, maar dit is een plaats op zichzelf. Het bijbehorende strand is South Beach. Aan het strand ligt Oceans drive. Dit is de bijbehorende boulevard. Dit was wel leuk om overheen te lopen. Hier krijg ik toch altijd dat typische vakantiegevoel van. Als kind liepen ik over vele boulevards. Alleen toen nog van winkel naar winkel. Op het strand langs de boulevard heb je verschillende fitness plekken, zijn er rijen met volleybal velden en zie je mensen in het algemeen lekker sporten.

Vanuit het strand zijn we nog doorgelopen naar Española Way. Dit is een straat in Miami met allemaal Mediterraanse restaurantjes. Het straatje zelf is niet lang, maar ziet er wel erg gezellig uit. Restaurantjes die dicht op elkaar staan en overal hangen lampjes. Wij kozen een restaurant op de hoek uit. Robin nam hier een salade en voor mij een gemarineerde kip. Uiteindelijk zijn wij nog doorgelopen naar de andere kant van het eiland. Hopend dat we hier iets konden zien van de zonsondergang. Helaas was het hier te bewolkt voor. Daarnaast hoopten we op een mooi zicht van de Skyline van Miami. Ook deze heb je helaas niet echt. Uiteindelijk dan maar met de Uber terug naar het hotel.

Plaats een reactie