Een nieuwe dag is aangebroken in de Verenigde Staten. Misschien vraag je jezelf wel af of wij nog iets meegekregen hebben van het incident met Trump? Nou, eigenlijk maar weinig. Wanneer er ergens tv’s hangen zie je dit wel terug. Daar wordt het op de meeste nieuwszenders wel uitgezonden voor zover wij kunnen zien. Ook viel het ons op hoeveel mensen Trump (openbaar) steunen. Dit zien wij dan met bordjes die voor de huizen staan. Wij hebben vaker ‘Trump 2024’ zien staan. Geen bordjes te vinden met Biden erop.

Door naar de reis. Gisteren zijn wij vertrokken vanuit de Niagara Falls en staat ons een reis naar Lancaster te wachten. Na ongeveer 7 uur rijden kwamen we hier aan. Tijdens deze rit reden wij grotendeels door Pennsylvania. In het centrum van deze staat vind je vooral veel bergen met hier en daar een dorp. Omdat je tussendoor wel eens moest plassen, stopten wij in een of ander dorp. Bij het tankstation vonden we geen toilet (of restroom op zijn Amerikaans). Nu zat er tegenover wel een kroeg/restaurant. Daar binnengekomen was het echt een typische Amerikaanse kroeg. Tenminste (komt hij weer), zoals je op tv/series ziet. Robin haastte zich naar het toilet en ik wachtte rustig. Kwam de barvrouw eraan wat ik wilde. “Oh, no, my girlfriend is just going to the restrooms.” Ja, dat had ze wel gezien. Maar wat wilde ik bestellen. Dit was op een toon van, ja, maar daarvoor alleen kom je hier natuurlijk niet. Dus toen Robin terugkwam bestelden we uit beleefdheid een cola om daarna verder te reizen.

Eenmaal aangekomen in Lancaster, of eigenlijk net iets buiten Lancaster, hebben we even rust gepakt en zijn we gaan eten bij Texas Roadhouse. Zoiets mag natuurlijk niet missen als je in Amerika bent. Voor Robin een salade, voor mij een sirloin steak (beter bekend als entrecote). Een goede maaltijd met (eindelijk) wat groeten erbij! Tijdens het afrekenen maakten we wederom gebruik van een handig apparaat op tafel. Deze hebben we in meerdere restaurants al gebruikt. Je kunt via de tafel je bon opvragen en vervolgens via daar betalen. Hier heb je geen serveerder voor nodig. Je kunt hier ook je tip (fooi) op instellen. Mocht je er niet mee bekend zijn, tips zijn hier een must. Sommige restaurants zetten deze zelf al op de bon. Bij andere kun je kiezen tussen verschillende percentages en bij uitzondering kun je het zelf kiezen. Owh, en een fooi is niet rond $ 47.95 maar af naar $ 50. Nee, een gebruikelijke fooi begint bij 20%. Bij een bedrag van $ 47.95 betaal je dus $ 57.54. Kun je van vinden wat je wilt, maar zo werkt het hier. Nu moet ik ook wel zeggen dat ze er alles aan doen om jou een goede fooi te laten geven. De service is vaak top!

Vandaag zijn wij Lancaster gaan verkennen. Rondom Lancaster kun je een stuk van de Amish (spreek uit als: Aamish) cultuur opsnuiven. De Amish people zijn gelovige mensen die zich afscheiden van de staat. Niet perse in een verkeerde manier, maar ze leven graag op zichzelf. Ze betalen alle nodige belastingen, maar zijn zelfvoorzienend in levensonderhoud. Denk aan voedsel, onderwijs, (medische) zorg etc. Deze mensen zijn hier ooit gekomen vanuit Europa; voornamelijk Zwitserland en Duitsland. Ze hebben een eigen taal: Pennsylvanian Dutch. Dit heeft overigens niks met Nederlands te maken, maar is een dialect van het Duits. In het dagelijks leven proberen ze bescheiden te leven. Dit betekent geen elektriciteit, geen telefoon, geen internet, geen auto enz. Dit zijn de Amish in een notendop.

Onze dag begon op Lancaster central market. In deze boerenmarkt staan veel lokale boeren met hun producten. Onder deze boeren ook een aantal Amish. Het was een leuke markt, maar lang rondlopen wilden we niet. Het was namelijk 36 graden buiten en in een overdekte markthal dus bloedheet. Omdat we nog moesten lunchen haalden we hier een sub (een broodje). Later ontdekten we dat deze ook wel hoagies genoemd werden. Ik dacht bij dit broodje aan subway en liet de vrouw alle groente op het broodje doen. Uiteindelijk bleek dit toch meer dan gedacht. Het was overigens wel heel lekker. Op de foto’s kun je ook een aantal Amish zien. Je herkent ze aan hun klederdracht. Ook zie je iets van de Pennsylvanian Dutch taal (köm-essa). Lijkt erg op Duits of niet?

Na de markt zijn we langs de Walmart en Target gereden. Beiden zijn grote supermarkten/groothandels waar je zo goed als alles kunt kopen. Van voedsel tot aan autobanden. Na deze winkels zijn we het platteland opgegaan om een oud treinstation uit de Amish tijd te bekijken. Dit was het station van Strasburg (klinkt Duits hea?). Niet heel bijzonder, maar vooral wel leuk om te zien. Het lijkt wel 150 jaar terug in de tijd. Vanuit het station zijn we doorgereden naar Old Windmill Farm. Op deze boerderij leven nog steeds Amish. Hier krijg je dus een inkijkje in hoe zij leven. Robin vond vooral het aaien van de kleine paarden erg leuk.

Na de boerderij zijn we nog doorgereden naar the Amish Village. Hier kon je een tour door een huis volgen en zo meer leren over de cultuur. Als je het allemaal zo hoort leven deze mensen erg bijzonder (naar mijn idee). Ik kan mij voorstellen dat als je niet beter weet het een prettig leven is. Je bent namelijk niet verbonden met de buitenwereld, omdat je alleen maar leeft in je eigen community. Even snel op en neer naar de supermarkt zit er niet in, want een auto hebben ze niet. Fiets overigens ook niet. Ze verplaatsen zich met paard en wagen. Dit is zonder gein. We hebben er meerdere zien rijden. Dit gaat trouwens gewoon over de autoweg. Tijdens het rijden kon ik er eentje vastleggen.

Een ding wat bijzonderder was dan het verhaal over hoe deze mensen leven, was de man die het vertelde. De tour zou ongeveer 30 minuten duren. Uiteindelijk waren we een ruim uur kwijt. Onze guide kon niet in zijn verhaal blijven. Dan was hij aan het vertellen, bedacht zich ineens iets (“Oh, by the way…) en ging hij daarna weer terug naar zijn verhaal. Zijn tour was ook bijzonder, omdat wij als Nederlanders mee waren. Dit benoemde hij ook vaak tijdens de tour. Een van de Amerikanen werd nieuwsgierig en vroeg ons op een gegeven moment waar wij nu vandaan kwamen. The Netherlands, antwoordden wij. Ja, maar in welk land ligt dat? Uhm… The Netherlands? Oooowh, dat is het land? Ik dacht dat dat Denemarken en Zweden enzo was. Nee, dat is Scandinavië legden wij uit. Tjah, ik ben ook maar een domme Amerikaan (haha). Maar het kan erger. Hij vroeg ons of wij Wim Hof kennen. The Iceman? Ja die ken ik wel. Dat vond die Amerikaan wel gaaf met zijn filosofie enzo. Hij vroeg zich nog wel af of wij in Nederland allemaal in zo’n ijs bad gingen liggen. Zucht… nee.