Dag twee in Playa del Carmen brak aan. Een dag waarin wij niet veel bijzonders gedaan hebben. Playa del Carmen vinden wij echt een onwijs gezellige stad. Daar is ook wel alles mee gezegd. Er is verder niet veel te doen. Je kunt hier van terras naar bar hoppen. Aan verschillende stranden liggen of gaan shoppen. Het komt erop neer dat je overal vooral veel geld kwijt bent. Bijna overal betaal je namelijk toeristen prijzen.

Lopend door de straten krijgen wij wel de kriebels van alle winkeltjes en restaurants. De verkopers daar zijn zo wanhopig om je naar binnen te lokken. Het grappige is dat je ze keihard kunt negeren, maar ze gewoon doorpraten. ‘Hey friend, I got a good deal.’ Wij keuren hem geen blik waardig en lopen gewoon door. Terwijl wij passeren gaat hij door. ‘Gold, silver everything you want.’ Net alsof wij ons dan opeens omdraaien en denken van wauw! Wat ook veel verkopers proberen is je naar binnen te lokken met taal. ‘Gutentag my friend.’ Ze horen ons dan waarschijnlijk praten en gokken iedere keer verkeerd. Wij snappen het ook wel. Wij dragen geen klompen en worden dus niet herkend als Nederlanders…

Vandaag vervolgen wij onze trip naar een eiland naast Playa del Carmen. Om 10.00 stapten we op de ferry naar Cozumel. Met een oppervlakte van ongeveer 650 km2 is het eiland iets groter dan Ibiza. De tocht met de ferry duurde slechts 45 minuten. Je stapt vervolgens uit bij het centrum van San Miguel (de grootste stad op het eiland). Hier loop je direct een leuk plein (parque Benito Juárez) op. Wij zijn als eerst naar onze B&B gelopen om de spullen te droppen. Daarna terug naar het centrum om een auto te huren. Om daadwerkelijk iets van het eiland te zien, is dit wel een aanrader. Bij een verhuurder aan het plein kregen we een Nissan March (automaat). Deze hebben we vervolgens 24 uur tot onze beschikking. Meteen de weg op en de verschillende stranden verkennen.

Er gaat één hoofdweg over het eiland. Hiermee rijd je het halve eiland rond. De andere helft is voornamelijk offroad en alleen (goed) te bereiken met een jeep. Aan de hoofdweg zitten alle belangrijke punten die je gezien moet hebben. Zo reden we aan de westkust langs vele stranden (hier morgen meer over). Onze eerste stop was bij punta Sur. Dit is het meest zuidelijke punt van het eiland. We stopten eigenlijk om even een kijkje te nemen vanuit de bar die er lag. In de bar zat een (ouder) Amerikaans stel. De vrouw zocht meteen contact en gebaarde om te komen zitten. Prima joh. Wij raakten zo aan de praat met Charly en Chrissie. Beiden waren al gepensioneerd en genoten van tripjes naar dit eiland. We bestelden wat te eten en drinken, terwijl we muziek van Bob Marley luisterden, en hadden leuke gesprekken met deze mensen. Ze waren onwijs vriendelijk en toonden oprecht interesse. Zo wilden ze graag weten waar Duiven lag, aangezien ze alleen Amsterdam kenden. Wij gaven aan dat het meer in het oosten was. ‘So you’re kind off hillbillies.’ Dit laatste verwijst vaak naar mensen van het platteland (boeren). Nou… dat niet helemaal.

Na een tijdje vonden we het mooi geweest en namen we afscheid. We vervolgden onze trip langs de oostkust van het eiland. Hier stopten we bij El Mirador. Dit is een mooi uitzichtpunt. Het was inderdaad wel een mooie plek, maar niet heel bijzonder. Leuk om even gezien te hebben als je er toch bent. Daarna hopten we van strand naar strand. Niet zozeer om eraan te liggen, maar meer om opzoek te gaan naar mooie plekjes. Aan het eind van de middag waren we weer terug in San Miguel. We parkeerden de auto en liepen door naar het centrum. Bestelden hier een ijsje en hebben een tijdje op het plein gezeten. Daarna nog even langs de Starbucks om vanuit daar lekker mensen te kijken, de ferry aan te zien komen en de zonsondergang te zien.

Toen de zon eenmaal onder was, pakten we auto weer en reden we naar het Hard Rock café. Deze ligt buiten het centrum in het gebied waar alle cruiseboten aanmeren. Daar aangekomen was het redelijk uitgestorven. Er was eigenlijk niet veel te beleven. Ook in het restaurant waren niet veel mensen. Dit vonden wij bijzonder, aangezien om 21.00 een live band zou optreden. Hier konden wij ons op verheugen, aangezien de laatste 2 jaar (i.v.m. COVID) optredens niet gepland werden. Wij hadden ons eten op toen de band begon te spelen. We besloten buiten te gaan zitten, zodat we ook wat van de band konden zien. Ze speelden naar ons idee niet slecht. Eerder gezegd verschrikkelijk… De beste momenten waren tussen de nummers door. Individueel zullen ze best wel iets kunnen. Maar samen klonk het nergens naar. Deze band was zo niet op elkaar ingespeeld… We zijn er dan ook in de pauze maar vandoor gegaan.