De laátste dag in Osaka is aangebroken. Van twee dagen heb ik dan ook geen bericht geschreven. Dit komt omdat we niet heel veel gedaan hebben. Zondag hebben we gevoetbald met een aantal Japanners, Australiër en Amerikaan. We kwamen hier terecht via een Japanner die Ahmet ontmoet had. Dit was wel erg leuk. Voornamelijk omdat het weer eens iets anders was dan bezichtigen. Gewoon even lekker, soort van, niks doen. Gisteren (maandag) zijn we naar Nagoya gereisd. Hier was echter niet veel te beleven. We hebben vervolgens de rest van de middag doorgebracht in de Mc Donalds. Hier zijn we kaartspellen gaan spelen :P.
Na twee dagen niks doen, had ik de laatste dag in Osaka vol gepland. Mijn eerste bezoek was aan het Sience Museum. Ik had me hier erg op verheugd. In filmpjes op YouTube en het internet werd aangeraden hier naartoe te gaan, dus deed ik dat. Als eerst heb een planetarium bezocht in het museum. Het was allemaal heel mooi, alleen wel in het Japans zonder ondertiteling. Ik begreep dus niks van wat ze zeiden en keek alleen naar het beeld. Dit was ook erg mooi, maar niet voor drie kwartier. In de rest van het museum waren een aantal dingen te zien met betrekking tot astronomie, chemicaliën, technologie en energie. Dit was misschien leuk geweest als er ergens een Engelse vertaling was, maar nu dus niet. De proefjes waren wel grappig als je ongeveer 10 jaar bent of nooit hebt opgelet op school. Voldeed je niet aan deze eisen, was je niet verbaasd over de resultaten va. De proefjes. Het was dus wel grappig, alleen niet heel boeiend. Snel door!
Mijn volgende stop was een uilencafe. Ja dat lees je goed, een uilencafe. Ik had ervan gehoord en was dus erg benieuwd. Daar aangekomen werd ik snel mee naar buiten genomen door een medewerker. Deze vertelde mij dat je van te voren moest reserveren. De eerst volgende tijd was 14:00. Op mijn horloge kijkend zag ik dat het 13:51 was; ik reserveerde dus voor 14:00. Kort daarna kwam ik erachter dat mijn horloge op een verkeerde stand stond en het dus een half uur vroeger was… Geen probleem, ik loop wel een beetje rond. Om 14:00 dan eindelijk het café in. Hier krijg je eerst 10 minuten uitleg over hoe je moet omgaan met de uilen. Vervolgens mocht je ze op je arm, schouder of hoofd zetten en foto’s nemen. Daarnaast moest je een drankje bestellen van ¥1500 (ongeveer € 11,50); dat was best zuur en naar mijn idee de moeite niet helemaal waard. Al met al was het uilen café wel leuk, maar wel een beetje duur. Een tip alvast, als je bang bent voor vogels moet je hier zeker niet komen 😜!
De laatste stop van de dag was Korea Town. Dit is een soort van markt met allemaal eten, kleding, schoenen en drinken. Het nadeel van het eten was dat er veel vis tussen zat en aangezien ik niet zo van vis houd…. Ik heb hier wel gefrituurde kip gehaald. Mijn tip: nooit doen! Het was ongelofelijk vettig en daardoor niet lekker. Daarnaast heb ik Sinchi (of zoiets) gehaald. Ik wist niet wat het was en was nieuwsgierig. Als je je de dangl uit vorige berichten kan herinneren, het was zoiets als dat. Weer van dat vieze rijstspul. Als afsluiting van Korea Town kocht ik kurumi. De man omschreef het als een donut; naar mijn idee kan dit dus niet echt fout gaan. Dit klopte ook, want het was erg lekker; vooral als ze nog warm zijn ^^.
Met het avond eten hadden we plannen om naast mijn hotel te gaan eten. Aangezien er erg lekkere geuren vandaan kwamen. Wij wisten al dat het iets van gril was (Yakiniku), maar binnen aangekomen werd het beter. Je kreeg voor je een mini barbecue. Vervolgens bestel je je vlees/vis/groenten en barbecuën maar! Het vlees (rund) was ongelofelijk lekker. Heerlijk gekruid en erg mals. Dit maakte dat ik daarna meer wilde. Helaas was het allemaal best prijzig (€ 7,50 voor een klein beetje). Iets goedkoper was runderwang. Vanwege mijn goede ervaringen. Met varkenswang wilde ik dit ook proberen. Hier heb ik zeker geen spijt van gehad. Het was erg lekker! Naast het vlees hadden we ook mais, wat natuurlijk heerlijk is van de barbecue. Uiteindelijk heb ik ongeveer voor € 15,- overheerlijk gegeten; zeker de moeite waard :).
Mitchel op Reis 